Competitie
D-pupillen zaterdag, D1, 3e klasse 11
Datum
12 september 2015 11:00
Accommodatie
Onbekend
Zaterdag 12 september traden de krijgers aan tegen AD'69 voor hun eerste competitiewedstrijd van het seizoen 2014 - 2015.
Als een roedel hongerige wolven die bloed geroken hadden werd er in groepsverband gejaagd op de prooi.
Onze spitsen en buitenspelers ontpopten zich als een soort steenmarters : razendsnel, ongrijbaar, practisch onzichtbaar, en in staat om veel schade aan te richten.
De tegenstanders probeerden hun nest nog te beschermen, maar tegen de snelle en wenbare acties van onze steenmarters waren ze vrij hulpeloos, en binnen 5 minuten was dan ook de eerste competitiegoal een feit.
Met de felle pitbulls op ons middenveld die regelmatig van zich af beten werd het territorium van onze tegenstander steeds kleiner en kleiner gemaakt.
Een enkele maal wist de tegenstander richting ons territorium te komen, maar dat was dan eigenlijk meer per ongeluk, omdat ze als een soort kip zonder kop rondliepen.
Wist dan zo'n verdwaalde tegenstander voorbij onze pitbulls te komen, dan stonden daar onze verdedigers die als octupussen hun lange tentakels uitstaken en daarmee steeds de bal wisten te veroveren. Zoals gezegd, het waren echt octopussen, want ze leken af en toe of ze echt 8 tentakels te hebben, want overal lagen die dingen in de weg.
Terwijl onze grizzlybeer in de goal een soort van winterslaap stond te houden, kende de territoriumdrang van onze krijgers geen grenzen. De tegenstander liep rond als aangeschoten wild, opgejaagd door een roedel hongerige wolven op zoek naar een prooi.
Door dit jagen in groepsverband werd de tegenstander als makke schapen in een hoek gedreven.
Als een slang slopen onze spitsen steeds naar de goal, om dan als een zwarte cobra uit te vallen, bliksemsnel en met dodelijke precisie.
De tegenstanders liepen ondertussen al met de staart tussen de benen, afwachtend als bange wezels op de volgende aanval van onze roofdieren.
En zo als bronstige damherten met hun gewei inbeuken op een tegenstander, zo zetten onze krijgers hun hoofden tegen de bal, en wisten zo ook nog met het hoofd te scoren.
Zonder echt hun te tanden te hoeven laten zien waren onze krijgers de baas op de prairie.
De tegenstander werd gek van de sissende cobra in de punt van de aanval, de ongrijpbare steenmarters aan de zijkanten, en de dominantie van de pitbulls en beukende damherten.
Als een soort ééndagskuikens die ontsnapt waren uit de legbatterij zaten de tegenstanders opeengekropen in hun hol. Alles wees erop dat deze hulpeloze kuikens geen raad wisten met het feit dat ze opeens op een grasmat stonden in plaats van de legbatterij waar ze tot Kiloknaller vetgemest zouden worden.
Ondanks hun groene schutkleur werd de tegenstander steeds weer gezien en opgejaagd, tot ze eindelijk een uitweg vonden van de prairie.
Door de jachtopziener in de vorm van de scheidsrechter werd er een corridor vrijgehouden richting zijkant van de prairie, zodat de tegenstander veilig kon vluchten voor ze echt in de klauwen van onze mannen zouden worden verscheurd.
Eénmaal veilig in hun nachthokken gedreven bleek dat onze mannen echt als beesten tekeer waren gegaan, en maar liefst acht maal het nest van de tegenstander waren binnengedrongen. Hiermee was de honger naar punten weer gestild.
Weer lekker gespeeld mannen !
Scoreverloop :
1-0 : Siep
2-0 : Joran
3-0 : Cas
4-0 : Jari
5-0 : Jari
6-0 : Jari
7-0 : Kieron
8-0 : Cas
