Bittere pil voor de D1, kampioenschap glipt door de vingers

De wedstrijd VVL – UB D1 is in z’n laatste minuut. Onze krijgers leidden met 0 -1. Met deze stand zijn onze krijgers de terechte kampioenen ! Laatste minuut…wat kan er nu nog misgaan ?

Concentratie….! VVL is aan de bal en valt massaal aan.
Ineens staan alle 22 spelers voor onze goal.

Duwen, trekken, scheenbeschermers die getest worden, onze keeper die zich de longen uit zijn lijf schreeuwt. De adrenaline stroomt als een dolle door de aderen. Vallende spelers, chaos, gerommel, shirts waar aan getrokken wordt, schreeuwen, VVL inclusief hun keeper blijft doorduwen.

Maar hé, wij zijn zo meteen kampioen en verdedigen met hand en tand ons doel.

De ouders en supporters van beide teams hebben het niet meer langs de kant, en schreeuwen met een hartslag van 180 de mannen naar het eindsignaal.

De aanval van VVL wordt met kunst en vliegwerk afgeslagen, en daar gaat de bal over de achterlijn. Corner voor VVL !  Weer geduw en chaos voor de goal. 22 zenuwachtige en opgehitste spelertjes rennen door en over elkaar. Schreeuwende ouders en trainers. Onze keeper stompt en graait naar alles wat op een bal lijkt. Er wordt gesprongen, er vallen spelers, en ineens ligt daar de bal in ons doel…..

Ongeloof en verbijstering bij onze krijgers……waren ze niet al kampioen ?

Hoe kon dit dan ? Had de scheidsrechter te lang door laten spelen ? Waren onze krijgers niet de bovenliggende partij ? Hadden zij niet de beste kansen zoals een balletje in het zijnet en een bal net voorlangs ?

Waren onze krijgers niet veel handiger en sneller dan de spelers van VVL die over het algemeen een kop groter waren dan onze grootste krijger ?

Mannen van de D1, jullie speelden een grootste wedstrijd. Het fysieke verschil in het voordeel van VVL leek jullie niet te deren. Met goed combinatiespel, mooie passes en handigheid wisten jullie VVL in toom te houden.

Zelfs de kamikazeactie van de keeper waarbij Joran op werkelijk belachelijke wijze werd getorpedeerd en gelanceerd kon dit niet veranderen.

De scheidsrechter deed hier trouwens het enige juiste en stuurde de keeper van het veld.

Vanaf de eerste seconde lieten jullie vechtlust, inzet en karakter zien. VVL had moeite met het collectief dat er stond.

Alle linies klopten, jullie hadden meer kansen dan VVL die er ondanks het keepen van een veldspeler niet in wilden.

We waren dichterbij de 0-2 dan bij de 1-1.
90 minuten lang waren jullie de toekomstige en terechte kampioen.
Hoe zuur is het dan dat dit in de laatste minuut allemaal uit elkaar valt ?
Blaast de scheidsrechter een minuut eerder af, dan is de titel binnen.

Maar het is niet zo dat we genoegen hoeven te nemen met een troostprijs. Jullie konden met opgeheven hoofd het veld verlaten, maar helaas hingen deze hoofdjes voornamelijk naar beneden. Nergens voor nodig, jullie hebben er alles aan gedaan en laten zien dat we elk team aan kunnen.

Namens een trotse “technische staf” een groot compliment voor jullie inzet, vechtlust en voetbalspel. Geniet van alle mooie momenten, en op naar de volgende wedstrijd !