De verhuizing naar Ulft

Eind jaren '60, begin jaren '70 startte Ulftse Boys op het nieuwe complex op sportcomplex De IJsselweide, waar ze de beschikking kregen over 3 kleedlokalen en een kantine.

Voorzitter J. Hendriks sprak in zijn openingswoord uit dat de vereniging met spijt het oude veld in de directe omgeving heeft moeten verlaten. De prachtige accomodatie met fraai gelegen velden achtte hij slechts een pleister op de wonde van dit noodgedwongen vertrek uit Oer.

De verhuizing bleek achteraf een historische vergissing te zijn, alle goede bedoelingen van politici en bestuurders ten spijt. De club voelde zich afgesneden van haar roots en kwijnde langzaam weg. Bij een groot aantal mensen begon toch langzaam aan het besef te komen dat de Boys naar Oer terug moest keren.

Er was namelijk weinig aanwas van leden, ouders hielden hun kinderen thuis, omdat de weg naar de IJsselweide lang en gevaarlijk was. Om dezelfde reden bleven ook de supporters weg. Toch bleven de leden van de Boys zich positief opstellen. Het clubblad werd opgericht en het 25-jarig jubileum werd groots gevierd.

Langzaam maar zeker groeide het besef dat de Boys moest blijven bestaan. De schouders werden eronder gezet en het bestuur begon actief plannen te maken om een terugkeer naar Oer te bewerkstelligen.
Helaas bleken deze plannen financieel voor de Boys niet haalbaar.

Maar toen er op de IJsselweide plaatsgebrek begon te ontstaan, rook het toenmalige bestuur zijn kans. Op verzoek van de gemeente werd begonnen met het maken van nieuwe plannen voor de terugkeer naar Oer.

Het waren spannende tijden waarin spijkers met koppen geslagen werden. Lange vergaderingen tot diep in de nacht, menig slapeloze nacht, maar de plannen vorderden gestaag.

In 1979 kon de bouw worden aanbesteed en in augustus 1979 werd er daadwerkelijk begonnen met de bouw.

De terugkeer naar Oer was aanstaande ...