Gisteren, dinsdag 4 juli, bereikte ons het bericht dat ons oudste lid, Teus Stuurman is overleden. Teus is afgelopen februari 90 jaar geworden. Tijdens de Nieuwjaarsinstuif in januari mochten we Teus nog huldigen voor zijn 40 jarig lidmaatschap.
Teus is eind jaren zestig, vanwege zijn werk bij de vakbond, samen met zijn gezin vanuit het westen naar de Achterhoek verhuisd. Omdat zijn dochter Catharina wilde voetballen heeft Teus zich ingeschreven als vrijwilliger bij de Boys en zich aangemeld als leider van de damesploeg. Prachtige verhalen kon hij over die periode vertellen, waarbij de uitwisseling met de meiden uit het Zweedse Hörby wel het hoogtepunt voor hem (en de meiden destijds) vormde. In de aanloop van ons 70-jarig bestaan hebben we voor het opstellen van de Jubileumgids enkele keren met Teus over die periode gepraat. Vol enthousiasme, trots en met zichtbare emotie liet hij zijn plakboeken zien, vol met foto’s, krantenknipsels en de uitdraai van het liedje dat de meiden toen voor hem hadden gemaakt omdat hij afscheid nam van zijn leiderstaak. De beker en de standbeeldjes stonden op een ere-plek boven op de kast in de woonkamer. Ook de stropdas die de meiden van Dames 1 destijds voor hem hadden gemaakt (zie foto) had hij nog altijd bewaard.
De meesten van onze leden kennen Teus als de man die altijd bij de poort stond bij de thuiswedstrijden van ons eerste elftal. Eerst nog samen met anderen, later stond hij er alleen. Weer of geen weer, Teus stond er. Hij kon goed grapjes maken met (jeugd)leden die hun toegangspasje vergeten waren, maar hij kon streng zijn tegen mensen die dachten dat ze hem bij de ingang wel even voor de gek konden houden. Teus stond erg op eerlijkheid, daar was hij heel duidelijk in.
Teus maakte jarenlang, met een korte onderbreking, deel uit van de onderhoudsploeg. Ook over die beide periodes kon hij met genoegen vertellen over de lol en gein binnen de ploeg, het onderling elkaar voor de gek houden bij de klusjes die werden uitgevoerd alsmede over het zware werk van lijnen trekken en sproeien van de velden. Maar ook over zijn specialisme vertelde hij graag, dat was het vangen van mollen. In de afgelopen jaren dat hij “een tachtiger was, maar zich voelde als een zestiger” moesten de mannen van de onderhoudsploeg hem menig keer manen wat rustiger aan te doen. Maar Teus hield niet van “rustig aan doen”: hij was een noeste arbeider, heel taakgericht en wilde afmaken waar aan hij was begonnen.
Teus was een markant persoon: eerlijk, hardwerkend, loyaal aan de mensen die hij mocht en heel strak in de leer over wat goed en niet goed was, wat kon of wat niet kon. Je wist wat je aan Teus had, of juist niet. Die stelligheid van Teus was wellicht in het begin even wennen voor de Boys-mensen, maar door zijn enthousiasme, harde werk en loyaliteit werd Teus al heel snel omarmd door de club. En natuurlijk heeft ook de altijd trouwe support van zijn vrouw Corrie daar aan bijgedragen: zij zette zich vol in om Teus te ondersteunen bij het begeleiden van de meidengroep en was heel belangstellend voor het wel en wee binnen onze club.
Toen Corrie, zijn grote steun en toeverlaat overleed, had Teus het moeilijk. Na een periode van rust keerde hij terug bij de kassa en onderhoudsploeg. Fysieke ongemakken waarmee hij kampte heeft hem er toe moeten besluiten dat hij vorig jaar augustus afscheid nam als vrijwilliger. Zijn beste medicijn was echter “het wekelijkse kopje koffie-bezoek” aan de mannen van de onderhoudsploeg. Dat heeft hij de afgelopen maanden dan ook nog frequent gedaan, tot het moment dat hij ook dat niet meer fysiek kon opbrengen.
En zo als we Teus kennen, heeft hij aan anderen duidelijk gemaakt wat wel en wat niet meer kon. Hij kon niet meer. Afgelopen weekend hebben we, vooruitlopend op het definitieve afscheid van Teus, hem nog persoonlijk kunnen bedanken voor zijn inzet voor de Boys.
Teus heeft aan het bestuur gevraagd of zijn condoleance-avond op ’t Oerseveld mocht worden gehouden. Met respect en waardering geven wij invulling aan zijn wens. Teus krijgt zijn afscheidsplek, symbolisch tussen zijn positie aan de kassa en de velden waar hij werkzaam was. Dit afscheidsmoment is dinsdagavond 11 juli van 19.00 uur tot 20.00 uur. Na het brengen van de afscheidsgroet is er gelegenheid om in de kantine van Ulftse Boys een kopje koffie te drinken.
Namens de vereniging wensen wij de kinderen en kleinkinderen van Teus alsmede alle andere betrokkenen, in deze periode veel sterkte toe.
Bestuur Ulftse Boys
Correspondentieadres familie Stuurman:
Jan van Zutphenstraat 159
1069 RR Amsterdam
[email protected]
