Ulftse Boys E1 verliest Bekerfinale

We schrijven zaterdag 14 mei. Na een reeks overwinningen is het dan zover, de grote finale van de bekercompetitie. Trainers, spelers en supporters praten er al weken over: “Le Grand Finale”. Ongekend professioneel is de voorbereiding van onze E1, compleet met lunch en wedstrijdbespreking. Het is net na 13.00 uur als de wedstrijdbespreking erop zit en de spelers nog eenmaal het toilet bezoeken.

De verrassing is van de gezichten af te lezen en euforische stemming bereikt een climax, wanneer op de parkeerplaats de spelersbus van de Graafschap ten tonele verschijnt.
Spelers, trainers, ouders, sponsor en supporters nemen hun posities in de bus in en vertrekken richting Aalten.

Aangekomen op het complex van voetbalvereniging AD ‘69 worden de spelers en trainers richting kleedkamer begeleid. Voor de meegereisde supporters is het tijd voor het welverdiende kopje koffie. De warming up laat zien dat eenieder voelt dat er wel degelijk iets op het spel staat vandaag. De gezichten staan strak en een lachje verschijnt slechts sporadisch.

Om 14.45 uur is het dan zover, de beide teams stellen zich op aan de zijlijn van het hoofdveld en betreden de arena onder begeleiding van de Champions League hymne. De andere finalist is het E1 team uit Harfsen. Het meegereisde contingent supporters is inmiddels tot zeker 75 man sterk aangegroeid. Onder hen bevinden zich grote namen als voorzitters Frans te Pas, Marc Sollman en een aantal spelers van het eerste elftal. Terwijl Katan een fantastische vuurwerkshow verzorgt op het naastgelegen veld, klinkt het fluitsignaal en de finale begint.

Harfsen E1 blijkt een degelijk team te zijn, met een goede combinatie tussen fysiek en techniek. Ulftse Boys neemt het initiatief en komt er met Ties Smeitink en Esad Özturk tot tweemaal toe door. Maar net als twee afstandsschoten van Ben Overbeek leveren deze geen doelpunt op. De schrik slaat toe wanneer Harfsen de verdediging omspeelt en uit 1 van de vele counters de score opent: 0-1.

Bekomen van de eerste schrik pakt de Boys de draad weer op. Met combinatievoetbal wordt getracht de Harfsense verdediging te doorbreken. De afgeslagen aanval leidt tot wederom een counter die op vakkundige wijze wordt afgerond: 0-2. Keeper Burak Ilbay, die wederom een fantastische wedstrijd keept en enkele cruciale reddingen heeft verricht, moet ook helaas machteloos toezien. Deze klap zou normaal gesproken bij de spelers de koppies doen hangen en het publiek het zwijgen opleggen. De Oerse mentaliteit laat dit echter niet toe. Het publiek schaart zich nogmaals massaal achter onze Boys, die deze golf van energie oppikken en er vol tegenaan gaan.

De Ulftse equipe komt op stoom en goede aanvallen worden opgezet van achteruit. De voorhoede met Max te Lintum, Ties Smeitink en Esad Özturk wordt om beurten met steekballen en goede passes bediend door Jurre Bos, Ben Overbeek, Dirk Bongers, Nick Megens en Silas Immink. Op slag van rust volgt de beloning. Na een goede combinatie wordt Esad bereikt. Op de voor hem bekende wijze dolt hij de verdediging en rondt af: 1-2.

In de rust volgt de peptalk door trainers Steven te Lintum, Erik Megens en Marijn van den Heuvel. De tweede helft staan de smoeltjes wederom strak en straalt er vuur uit de ogen. Furieus schieten de mannen uit de startblokken. Waar Ulft aanvalt staat Harfsen als een muur te verdedigen en hanteert meermaals de counter als wapen. Na enkele kansen over en weer is het Esad die op aangeven van Ben de korte hoek vindt en scoort: 2-2. Het dak gaat eraf in Aalten en de wedstrijd is weer helemaal open.

De spanning neemt toe in beide kampen. Harfsen neemt nu het initiatief en het duurt niet lang voor hun kick and rush voetbal zijn vruchten afwerpt. Een scherpe aanval door het midden zet de zeer behendige spits één op één met Burak, die zijn doel klein maakt. Op miraculeuze wijze rolt de bal echter voor de derde keer over de Ulftse doellijn: 2-3.
Wanhoop zou de normale reactie geweest zijn, maar voor de zoveelste keer gaan de koppies omhoog en de neuzen in dezelfde richting. De Ulftse matadors zetten nu alles op alles en gaan vol op de aanval. Hoewel dit ook kansen voor Harfsen oplevert, is Burak het slot op de deur.

Tien minuten voor tijd volgt een goede aanval over meerder schijven en bezorgt Max aan de linkerzijde de bal bij Esad. Al naar binnen snijdend speelt hij twee man uit en schiet onberispelijk binnen: 3-3 !! Het stadion ontploft en het lijkt of heel Aalten en omstreken zich laat horen, mensen vallen elkaar in de armen en onbedoeld zoenen de vaders elkaar op de wangen. ‘”Onvoorstelbaar!” klinkt het links en rechts en de spelers van ons eerste doen inspiratie op voor hun kampioenswedstrijd.  

Met nog slechts 5 minuten op de klok volgt dan echter de mokerslag….

Een uittrap van de goalie van Harfsen bereikt hun meest talentvolle speler op het middenveld. Deze neemt de bal op de borst en snelt richting het Ulftse doel. Hoewel standvastig moet de Ulftse verdediging nu capituleren. Oog in oog met Burak scoort de spits op subtiele wijze: 3-4…. Het sprookje lijkt voorbij, hoe kom je hier nog van terug?

Met een laatste krachtsinspanning gooit Ulftse Boys, gesteund door de tifosi, alles op alles.
Eerst is het Max te Lintum die een schier onhoudbaar schot gekeerd ziet. Daarna is het een geblokt schot van Ben Overbeek, gevolgd door een menselijk blok op het schot van Esad. De seconden tikken weg en als Harfsen de vlag al bijna uithangt is daar wederom Esad. Een pass van Jurre wordt verlengd door Silas en bereikt de onnavolgbare spits die niet nadenkt en afvuurt…… Het kanonschot raakt het aluminium en spat via de doellijn met veld in, hoe graag de aanwezige Ulftenaren het ook anders zouden willen beoordelen.

Dit blijkt het laatste wapenfeit te zijn wanneer seconden later het eindsignaal klinkt. Het publiek wordt stil en de spelers slaan de handen voor het gezicht. Met een brok in de keel stapt deze vader trots het veld in en slaat de armen om zijn zoon. Echter de troostende woorden lijken het verdriet niet direct weg te kunnen nemen. Al met al mogen we spreken van een fantastische dag verzorgd door een super groep en een top begeleiding. Echter: zonder de steun van de in grote getalen meegereisde supporters was het natuurlijk niet mogelijk geweest.

Iedereen bedankt, namens de Boys van de E1!!!